باغلانی پیرم ، که به غیر از " گلها" از همه دلگیرم
کوله ام غرق غم است ، آدم خوب کم است
عده ای بی خبرند ، عده ای کور و کرند و گروهی پکرند
دلم از این همه "بد" می گیرد
و چه خوب است..
ادم می میرد...